朕真是皇帝
朕真是皇帝解读：
kě bù xī wàng ， zì jǐ kàn zhòng de yōu xiù rén cái ， bèi qí tā shì lì de qiáng zhě jī shā
qí yǎn qián xū kōng zhī zhōng ， diǎn diǎn lǜ guāng fú xiàn ér chū ， bìng fēi kuài níng jù qǐ lái
hóng jiǔ píng zài huā tóu de nǎo dài shàng suì liè ， huā tóu de nǎo dài yě bèi kāi piáo
gè rén yī biān zǒu jìn dà tīng ， pān lì hào qí de wèn dào ，“ zhè cì nǐ yuǎn xíng ， yǒu méi yǒu yù shàng shén me yǒu qù de shì ？ yǒu qù de rén ？”
shí ， zhè yìn jì zhèng yì diǎn diǎn de xū huà ， shàng miàn de líng wén zhú jiàn biàn dé mó hú qǐ lái ， yī méi méi piāo fēi chū qù ， huà wèi chén āi
nà nǚ rén zhēng dà le piào liàng de yǎn jīng ， mǎn shì zhèn jīng ！
“ a ！ bú yào ……” qiān qiān ā yí zhōng yú rěn bú zhù dī shēng de hū huàn
tā xuǎn zé le zài xuān yuán xiáo shān chéng yīng ， zhè shì zì jǐ de xuǎn zé ， shuí yě bù néng qiǎng pò tā
què nǎ zhī ， zhè gè hùn dàn gǎo bì ， jìng rán bǎ zhè xiē chǐ huò lā lái zhuàng mén miàn ， hái yī zhuāng jiù zhuāng le shù shí wàn nián ， bǎ rén lèi xiū shì kēng de hǎo kǔ ！
kě jiàn lì yì qū shǐ de kě pà ， kě zhī rén lèi kè zài líng hún shēn chù de nà sī dǔ xìng
